Miłka debiutuje. Dialogi #3

Wkurzona, bo prosiłam o to już z piętnaście razy, syczę do Marcina:

- Jak mi nie naostrzysz tych noży to popełnię samobójstwo! TĘPYM NOŻEM!!!

- Chciałbym to zobaczyć. - odpowiada spokojnie.

Pokazuję Miłce węża w książce. 

- Co to jest, Miłeczko?

- Limak.

- Nie, kochanie, to nie ślimak. Pomyśl jeszcze raz. Co to jest?

- Jobak.

- Nie, córciu, to nie jest robak. Podpowiem Ci: ssssssssss.

- MĄŻ!

*

Wchodzimy z Miłką do sklepu z bielizną, gdyż doszłam do wniosku że przydałby mi się kąpielowy strój. Wtem córka moja pokazując w kierunku kolorowych biustonoszy, wykrzykuje z radością:

- Pać! Mama! BALON!

*

W tym samym sklepie przymierzam staniki. Miłka jest ze mną w przebieralni i na cały regulator drze się:

- MAMUSI! CYCKI!!!

*

- Miłeczko kochasz mamusię? - pytam, gdy wtulona we mnie układa się do snu.

- Kocham... - odpowiada. - Tatusia.

*

Idziemy z Miłką. Tzn. ja idę, ona siedzi w wózku. Kropi. Nagle słyszę:

- Musia, musia! - (mamusia) - Lipa! Deść!

*

- Co to jest? - pyta córka.

- Mucha.

- Łap muchę.

- Nieee, kochanie, nie będziemy łapać muchy, mucha jest brudna, fuj.

- Umyj muchę!

*

- Co ty robisz?! - pytam oburzona, kiedy widzę, że Marcin nalewa wody do kubka (jak można pić wodę z kubka, jeśli są szklanki??? to przecież niedorzeczne! ;)).

- Nalewam wody do kubka.

- A dlaczego nie do szklanki?

- Bo nie ma czystych szklanek. Paulinko, woda z kubka smakuje równie dobrze jak ze szklanki. - próbuje mnie przekonać.

- Nigdy w to nie uwierzę.

- Miłka! - woła dziecko. 

- Chcesz spróbować wody z kubka?

- Taaak! - dziecko biegnie z drugiego pokoju. Pije.

- I jak ci smakuje woda z kubka? - pyta Marcin z entuzjazmem. - Pyszna?

- Piiiiśna! 

Lubię, kiedy w komentarzach cytujecie mi Wasze dialogi ze swoimi dziećmi, więc co tam u Was ostatnio? :D